U ovoj knjizi predstavljena je istorija srpskog jezika od njegovih početaka do druge polovine XII veka, doba Nemanjića kao uzleta srpske pismenosti, doba turskih osvajanja kao doba tvorenja srpske pismenosti, pa sve do 18. veka kao perioda najvećeg pluralizma, koji uključuje i pobedu narodnog jezika (period pre Vuka Karadžića, kao i period za vreme njegovog istraživanja srpskog jezika) i epohe kristalizacije standardnog jezika (1878 – 1918).

Prof. Ivić izučava srpski jezik i poredeći ga sa praslovenskim i praindoevropskim. Zanimljivo je da se ne prikazuju samo razlike među slovenskim jezicima (primarno među južnoslovenskim) u glasovnom sistemu ili morfologiji, već i njihove sličnosti. Ova knjiga predstavlja jedinstveni prikaz razvoja našeg jezika, ali i njegovo kretanje danas.