Savremeni svetski analitičari projektovanja modela za XXI vek i novih oblika ideološkog inženjeringa polaze od jedne nesporne činjenice: čovečanstvo je ušlo u treći milenijum sa mnoštvom nerešenih problema, bez jasne perspektive u pogledu mogućnosti njihovog rešenja. I dok jedni krajnje pesimistički gledaju na budućnost, pribegavajući povremeno biblijskim proročanstvima, poput, primera radi, Umberta Eka, koji smatra da se svet kreće jednom jedinom cilju, a to je – pakao, drugi, s nepouzdanim optimizmom, najavljuju novu ovozemaljsku ideologiju u vidu Novog svetskog poretka.

Pisac ove studije Saša Marković argumentovano odbacuje oba navedena pristupa, smatrajući ih izlišnim i nerealnim. Pri tom, njega nisu povela, još manje zanela, velika imena savremene političke misli; on ih je temeljito proučio, ali je smelo krenuo sopstvenim putem, opredeljujući se za empirijski postupak u analizi savremenog sveta i njegove budućnosti. Po njegovom mišljenju, promene koje su se odigrale u društvu i u prirodi, i to na planetarnom nivou, zahtevaju novu logiku i novu naučnu metodologiju.

U epicentar svoje knjige autor smelo postavlja američku neoimperijalnu politiku, koja planirano, kontinuirano i sistematično „proizvodi" i istovremeno primenjuje političko nasilje koje vodi samo jednom cilju, a to je – apokalipsa. To je ideja vodilja koju pisac znalački razrađuje kroz tri dela svoje studije: 1. Imperijalni karakter republike; 2. Poreklo angloameričke dominacije, i 3. Multipolarnost ili izolacija Amerike.