Spisi iz antropologije i istorije

Na kraju jednog završenog veka našim se mislima nameće krajnje prirodno pitanje gde se nalazimo, koji je deo svog dugog i mukotrpnog puta čovečanstvo prešlo, da li ide pravcem koji vodi krajnjem cilju i koliko mu je pošlo za rukom da odmakne na tom putu. Odgovor na ovo sveobuhvatno pitanje iziskuje ništa manje nego karakterizaciju vremena u kojem živimo, povezanu sa pragmatičnom dedukcijom našeg stanja iz uzroka skrivenih u ranijim događajima i okolnostima, dakle opis veka koji smo ostavili za sobom. Ono što jesmo mora biti zabeleženo potpuno i određeno ali ne treba da budemo prikazani kao mrtvi deo istrgnut iz čitave slike tog vremena, nego kao živa karika međusobno povezanog niza uzroka koji zajednički deluju, kao proizvod snaga koje su delovale pre nas i, naposletku, kao izvor drugih, novih snaga koje će tek doći.