Rasprave, studije, članci: X/2, O dijalektologiji.

Kao početak Ivićeve naučne delatnosti beleži se 1947. godina kad je on, kao student petog semestra, pripremio seminarski rad o govoru Biogračića; taj je rad objavljen tridesetak godina kasnije i tada se ispostavilo da su u njemu uspostavljeni metodološki temelji moderne srpske dijalektologije. Zbog toga je, iz simboličkih razloga, taj rad stavljen na početak ovog petoknjižja budući da se u njemu nalaze i začeci onih teorijskih postupaka koje će Ivić kasnije temeljitije razrađivati i stati u red vodećih svetskih dijalektologa i zbog čega će biti pozvan da za Enciklopediju Britaniku napiše opštu odrednicu Dijalekat i da u Marburgu predvodi veliki međunarodni skup o problemima dijalektološke teorije. Široki uvidi u probleme dijalekata, s druge strane, omogućili su Iviću da se nađe među najuglednijim poslenicima u Evropskom lingvističkom atlasu i u Opšteslovenskom lingvističkom atlasu i da svojom visokom kompetencijom odredi kriterije po kojima će se pojedinačni tomovi tih atlasa pripremati i publikovati. Osim u redakcionim kolegijima tih atlasa, Ivić se našao i u redakcijama nekoliko najuglednijih svetskih lingvističkih časopisa, a pod njegovim višedecenijskim uredničkim staranjem i Zbornik (Matice srpske) za filologiju i lingvistiku stekao je visok međunarodni ugled; svojim ukupnim delom, uz sve to, Ivić je zaslužio i poziv za članstvo u desetak akademija i naučnih društava u svetu.