Stanković, Bora

Borisav „Bora" Stanković (Vranje, 31. mart 1876. — Beograd, 22. oktobar 1927)  je jedan od najznačajnijih književnika srpskog realizma.

Javljajući se u vreme kad se mlađa generacija sve intenzivnije orijentiše prema zapadnjačkim uzorima, ostaje privržen realističkim tradicijama i delo mu je prožeto simpatijom za patrijarhalni svet stare Srbije. Opisujući tragične ličnosti, junake koji propadaju kao "poetične žrtve ljubavi" dao je upečatljivu sliku zavičajnog Vranja, raslojavanje i degeneraciju starih trgovačkih porodica, prodiranje seoskog elementa u grad. Bio je slikar strasnih sukoba i nostalgije za mladošću, proza mu je nadahnuta osećajem fatalizma i istočnjačke čulnosti. Pored pripovedaka i romana okušao se i kao dramski pisac. Beogradske prilike za Prvog svetskog rata opisao je u memoarskom delu Pod okupacijom. Ulazi u red značajnih imena srpske proze na početku XX veka i po Skerlićevim riječima „to je možda najjači talenat koji je ikada bio u srpskoj književnosti".