Tišma, Aleksandar

Aleksandar Tišma (rođen 16. januara 1924. u Horgošu, preminuo 16. februara 2003. u Novom Sadu) je bio jugoslovenski i srpski pesnik i pisac. U njegovim delima najviše su zastupljene lirske pesme, zatim romani i novele. Bio je urednik Letopisa Matice srpske u periodu od 1969. do 1973.

Osnovnu školu i gimnaziju pohađao je u Novom Sadu. Maturirao je 1942. godine. U Budimpešti je studirao (od 1942. do 1943.) ekonomiju pa romanistiku. Stupio je u narodnooslobodilačku borbu decembra 1944. godine. Demobilisan je novembra 1945. godine, nakon čega se zaposlio kao novinar u Novom Sadu, u „Slobodnoj Vojvodini", a zatim, 1947.godine, u Beogradu, u „Borbi". Na beogradskom Filozofskom fakultetu 1954 godine diplomirao je anglistiku. Od 1949. je živeo u Novom Sadu i radio u izdavačkom preduzeću „Matica srpska", najpre kao sekretar, a posle i kao urednik. Bio je član srpske Akademije nauke i umetnosti i Akademije umetnosti u Berlinu.  Interesovao se za teme ljudskog traganja za slobodom i patnje, nasilja, straha i krivice sa kojima se ljudi na tom putu sreću. Zajedno sa Česlavom Milošem, Danilom Kišem i Đerđom Konradom smatran je za pripadnika takozvane "Književnsti srednje Evrope" – tamne i kontemplativne, a opet humanistične i podstičuće.